Το πηγάδι των ευχών!!!

Παρότι μόλις πέρασαν οι γιορτές του Πάσχα, εγώ θα σας γυρίσω λίγο πίσω, μόλις μερικές μέρες μετά τα Χριστούγεννα. Θυμάστε όταν ήμασταν μικρά παιδάκια τις ιστορίες που μας έλεγαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας για τα καλικαντζαράκια; .... Όχιιιιι;;;; Ελάτε τώρα, αρνούμαι να δεχτώ ότι έχουμε μεγαλώσει τόσο που δεν τα θυμόμαστε!!! 

Λοιπόν ακούστε... εμφανίζονται λέει, το δωδεκαήμερο μετά τα Χριστούγεννα - 25 Δεκεμβρίου με 6 Ιανουαρίου. Τότε που τα "νερά είναι αβάφτιστα" και οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να ανακατέψουν τα σπίτια. 

Η δικιά μας η 'καλικαντζαρίνα' ή 'βερβελούδα', όπως αλλιώς ονομάζονται, έκανε την εμφάνισή της λίγο αργότερα απ' ότι ορίζει η λαϊκή δοξασία και συγκεκριμένα στις 15 Ιανουαρίου.  Ήρθε για ν' ανακατέψει με τον πιο όμορφο τρόπο και με τη βοήθεια της μεγάλης της αδερφής πάντα, τα δικά μας σπίτια!!! Για ποια μιλάω; Μα για την υπέροχη βαφτισιμιά μου φυσικά!!!  Ναι, ναι... εκτός από χαζοθεία, θα γίνω και χαζονονά!

Εννοείται πως πρόκειται για το πιο όμορφο, το πιο γλυκό καλικαντζαράκι που υπάρχει... κι εδώ αλλάζουμε ιστοριούλα:) Τι θα μπορούσα τώρα εγώ να ετοιμάσω για την υποδοχή της; Μα τα καλύτερα φυσικά!!! Και ποια είναι τα καλύτερα, θα μου πείτε εσείς. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο από ένα ολοδικό της 'πηγάδι ευχών' ;;;; Το ακόμη πιο τέλειο είναι ότι δεν χρειάζεται καν να ρίχνει κέρματα (είναι και δυσκολεύρετα στις μέρες μας)... μερικές σταγόνες γάλα απ' το μπουκάλι της αρκούν!!!! Άντε ίσως και μερικές ζουζουνιές και 'γλυκά ματάκια' στη νονά....

Το δικό της παραμύθι λοιπόν μόλις άρχισε....Εγώ ένα έχω να ρωτήσω, Νονά δεν υπήρχαν τέτοια πηγαδάκια τότε ε;  Πηγαδάκια είπα Νονά.... όχι 'κουβαδάκια' για την άμμο. Με τόσες βροχές που ρίχνει τελευταία τι να φτουρήσουν τα κουβαδάκια.

Αχ πείτε μου ότι υπάρχουν κι άλλες χαζονονές και χαζονονοί εκεί έξω σαν κι εμένα!!!!